AYSE KULIN; VEDA- UMUT- HAYAT- HÜZÜN SERISI

SERININ SIRALAMASI ŞÖYLE:

VEDA - Eski Şehirde Bir Konak
UMUT - Hayat Akan Bir Sudur
HAYAT - Dürbünümde Kırk Sene (1941- 1964)
HÜZÜN - Dürbünümde Kırk Sene (1964 - 1983)

Veda ve Umut yazarın genel olarak ailesini, Hayat ve Hüzün ise çocukluğundan babasının ölümüne kadarki hayat hikayesini anlatıyor.


1.KITAP ; VEDA

Ayşe Kulin, Veda ´da imparatorluğun son günlerinde işgal altındaki Istanbul´da bir konakta yaşananları ve o konakta yaşayan Kulin´in anne tarafından büyük babası ve anneannesinin hikayesini anlatıyor. 

Osmanlının son çırpınışları, Ankara hükümetine bağlanan umutlar, milli mücadele hareketleri, kadınların bu mücadeledeki cesur yardımları, memleketin derin bir uykudan uyanışı...
Soluksuz okunan, tarihi özellikler barındıran, biyografik bir roman en önemlisi de hepsi yaşanmış gerçek olaylar... 


2.KITAP; UMUT

Umut´ta Kulin´in baba tarafi anlatılıyor. Ailenin Bosna´dan Istanbul´a göç edişi, savaşlar, yıkımlar, yeni tanışma hikayeleri, sınır tanımayan aşklar... Bu kitapta da Muhittin ve Sitare ( anne- baba) ana karakterler oluyor. Veda´da yıkılan bir imparatorluk, Umut´ta kurulan yepyeni bir cumhuriyet, yepyeni umutlar... Yine elimden bırakamadığım, bazen gülerek, bazen de hüzünlenerek okuduğum bir roman oldu.





3.KITAP; HAYAT

Ayşe Kulin´in otobiyografisi. Veda ve Umut´ta ailesinin yaşadıklarından yola çıkarak Osmanlı´nın son günlerinden cumhuriyetin kurulduğu yıllara kadar Türkiye´nin öyküsünü anlatan yazar, bu kez Hayat ve Hüzün´de kendi anılarını ve onlarin geri planını oluşturan dünyayi anlatıyor. Yakın Türkiye tarihine de ışık tutan bu kitabı yine aynı tatla,ayni zevk ve merakla okudum. Hayat´ta Ayşe Kulin, dolu dolu yaşamını her zamanki insani kendine bağlayan uslubuyla anlatmış. Bu kitap, serinin ilk iki kitabından biraz daha renksiz gibi. (zira koca konak hayatından apartman dairesindeki çekirdek aile hayatına geçiş söz konusu) Ama o zamanın siyasi olaylarına, insanların düşünce yapısına tuttuğu ışık ile ilgimi çekmeyi başardı. Şunu da demeden geçemeyeceğim; Kulin´i tanıdıkça, köklü ve renkli ailesini cok kıskandım! :)


4.KITAP; HÜZÜN

Hüzün, ismiyle müsemma, seride beni en cok hüzünlendiren kitap oldu. Bir sürü kayıp, maziye özlem, hayalkırıklıklarıyla dolu bir roman. Ayşe Kulin´le babasının birbirine duyduğu saf ve kocaman sevgi, beni derinden etkiledi. Hayatının en büyük kahramanının, babasının kaybıyla ve yaşadığı onca travmayla, özellikle sonunda "ne çektin be Ayşe" deyip gözyaşlarına engel olamadığım bir kitap oldu.





SON OLARAK KITAPLARDAN ALINTILAR:

"Bir şeyi daha fark ediyorum; bir çocuk hayatının ilk beş on yılını nerede geçirdiyse, o yerin gönlünden ve beyninden sökülüp atılması mümkün değildir. Dünyanın en çirkin, en ilkel köşesi bile olsa büyüdüğü yer hep sevgiyle hatırlanacaktır, ömrünün sonuna kadar." -Hayat


''Belki birlikte değiliz, yan yana değiliz ama aynı gökyüzünü görüyoruz...''  -Umut 


"Yazmaya başladığım an, çikolata yemişim gibi tatlı bir mutluluk sarıyordu beni. Ayaklarım yerden kesiliyordu, dünyayla irtibatım kopuyordu, bulutların üzerinde dolaşan, huzur icinde bir ruh gibi hafif ve bahtiyar hissediyordum kendimi."  -Hüzün 


"Ben ve bütün arkadaslarim büyüyor, büyüdükce degisiyorduk. Cocuklugumuz erisemeyecegimiz kadar uzakta kaliyordu bize hic fark ettirmeden. Zaman masumiyetimizi, katiksiz nesemizi, mizikciliklarimizi, oyunbazliklarimizi, kimimizin annesini kimimizin babasini silerek gecip gidiyordu. Bu muydu hayat? Bu kadar acimasiz miydi? Icim birden cok ama cok acidi." -Hayat